εγγύηση

εγγύηση
(Νομ.). Με τον όρο αυτό χαρακτηρίζεται στο αστικό δίκαιο η σύμβαση ορισμένου ή αορίστου χρόνου, με την οποία ένα πρόσωπο, ο εγγυητής, αναλαμβάνει την ευθύνη απέναντι στον δανειστή ότι θα του καταβληθεί η μελλοντική οφειλή ή εκείνη που ήδη υπάρχει ή εκείνη που είναι υπό αίρεση. Η ευθύνη καλύπτει ολόκληρη την κύρια οφειλή, που υπάρχει κάθε φορά, όχι όμως και τις παρεπόμενες παροχές που είχαν γεννηθεί κατά τον χρόνο της ε., εκτός αν ο εγγυητής γνώριζε την ύπαρξή τους. Η ε. προϋποθέτει γενικά έγκυρη κύρια οφειλή, αλλά υπάρχουν και εξαιρέσεις. Ο εγγυητής έχει δικαίωμα να ζητήσει ασφάλεια από τον πρωτοφειλέτη. Μπορεί επίσης να ζητήσει από τον δανειστή να προβεί σε αναγκαστική εκτέλεση εναντίον του οφειλέτη, πριν καταβάλει ο ίδιος την οφειλή, πράγμα που συνάγεται από τον παρεπόμενο χαρακτήρα της ε. έναντι της κύριας σύμβασης. Μετά την καταβολή του χρέους από τον εγγυητή, ο τελευταίος αποκτά τα δικαιώματα του δανειστή κατά του πρωτοφειλέτη. Ο εγγυητής απαλλάσσεται από την ευθύνη σε περίπτωση απόσβεσης της κύριας οφειλής ή αδυναμίας καταβολής της. Η ε. μπορεί να ενισχυθεί με τη σύναψη συμβάσεων μετεγγύησης (μεταξύ δανειστή και δεύτερου εγγυητή που εξασφαλίζει την αρχική ε.) ή αντεγγύησης (νέα σύμβαση παροχής εμπράγματης ασφάλειας από μέρους του πρωτοφειλέτη ή προσφορά νέου εγγυητή που ασφαλίζει τον αρχικό εγγυητή κατά του πρωτοφειλέτη). Στη σύγχρονη εμπορική πρακτική είναι σε χρήση η παροχή ε. με απλή εγγυητική επιστολή ενός τρίτου προς τον πιστωτή· η αποδοχή της εγγυητικής επιστολής (π.χ. από κάποια τράπεζα) γίνεται και σιωπηρά. Σχετικός είναι και ο θεσμός της τριτεγγύησης στις συναλλαγματικές. Πολυάριθμες είναι επίσης οι περιπτώσεις νόμιμης ε. καθώς και δικαστικής ως προπαρασκευαστικού μέσου αναγκαστικής εκτέλεσης, οπότε γίνεται κατάθεση (μετρητών ή και τίτλων, εγγυητικής επιστολής τράπεζας, πιστοποιητικού εγγραφής υποθήκης) στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Η ε. στην ποινική δικονομία προβλέπεται ως όρος για την απόλυση προφυλακισμένων. Δεν είναι υποχρεωτική, αλλά στην πράξη έχει καθιερωθεί ως υποχρεωτική. Σκοπός της είναι να εξασφαλιστεί η παράσταση του απολυόμενου στην ανάκριση ή στο δικαστήριο (όταν καλείται), η τήρηση των περιοριστικών όρων που του επιβάλλονται με την απόλυση, και η υποβολή του στην εκτέλεση της τυχόν καταδικαστικής απόφασης εναντίον του.
* * *
η (AM ἐγγύησις) [εγγυώ]
χρηματικό ποσό ή άλλη εξασφάλιση που δίνει κάποιος για υποχρέωση που αναλαμβάνει
αρχ.
1. η πράξη τού εγγυώμαι*
2. μνηστεία.

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • εγγύηση — η 1. βεβαιότητα, ασφάλεια, εξασφάλιση: Η φίρμα του εργοστασίου αποτελεί εγγύηση για την ποιότητα του προϊόντος. 2. χρηματικό ποσό ή οποιαδήποτε άλλη εξασφάλιση, που δίνεται από κάποιον σε άλλον για υποχρέωση που ανέλαβε ο πρώτος προς το δεύτερο,… …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • ἐγγυήσῃ — ἐγγυήσηι , ἐγγύησις security fem dat sg (epic) ἐγγυάω give aor subj mid 2nd sg (attic ionic) ἐγγυάω give aor subj act 3rd sg (attic ionic) ἐγγυάω give fut ind mid 2nd sg (attic ionic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • γκαραντί — εγγύηση, εγγυημένο. [ΕΤΥΜΟΛ. < γαλλ. garanti Ι (μτχ. τού garantir «πιστοποιώ, διαβεβαιώνω»)] …   Dictionary of Greek

  • εχέγγυος — ο (ΑΜ ἐχέγγυος, ον) 1. αυτός που παρέχει ή που μπορεί να δώσει εγγύηση και ασφάλεια, αξιόπιστος, ασφαλής («τοῡ θανάτου τῇ ζημίᾳ ὡς ἐχεγγύω πιστεύσαντες» επειδή πίστεψαν στην ποινή τού θανάτου, διότι παρέχει εγγύηση περιορισμού τών εγκλημάτων,… …   Dictionary of Greek

  • όμηρος — Πρόσωπο που κρατείται ως εγγύηση για την τήρηση ορισμένης συμπεριφοράς από μέρους του κράτους στο οποίο ανήκει ή των πολιτών του. Η πρακτική της ομηρίας προς εξασφάλιση του σεβασμού των συνθηκών συναντάται στην αρχαιότητα, στα κράτη της Πρόσω… …   Dictionary of Greek

  • διεγγυώ — διεγγυῶ ( άω) (Α) [εγγυώ] Ι. 1. δίνω εγγύηση για την απελευθέρωση κάποιου 2. υπόσχομαι 3. παρέχω εγγύηση, ασφάλεια 4. παρέχω ως ενέχυρο 5. υποθηκεύω την περιουσία μου II. διεγγυώμαι 1. παίρνω εγγύηση για την απελευθέρωση κάποιου 2. βρίσκω εγγυητή …   Dictionary of Greek

  • κατεγγύη — κατεγγύη, ἡ (Α) εγγύηση, εγγυοδοσία, και ειδ. η εγγύηση που, κατά το αττ. δίκαιο, ήταν υποχρεωμένος ο κατηγορούμενος να δώσει, για να είναι εξασφαλισμένη η πολιτεία ότι αυτός θα πλήρωνε το πρόστιμο, αν καταδικαζόταν («πρὶν γὰρ ἐξελθεῑν ἐκ τοῡ… …   Dictionary of Greek

  • προφυλάκιση — Είναι η προληπτική κράτηση του κατηγορουμένου μέχρι την ημέρα της ποινικής δίκης. Στην π. διακρίνεται η τοποθέτηση δύο μεγάλων αρχών που διέπουν την ποινική δικαιοδοσία του κράτους: της αρχής της προσωπικής ελευθερίας, που πρέπει να χαίρεται και… …   Dictionary of Greek

  • υπέγγυος — ο / ὑπέγγυος, ον, ΝΑ 1. (για πρόσ.) αυτός που δίνει εγγύηση, εγγυητής 2. (κατ επέκτ.) υπόλογος, υπεύθυνος νεοελλ. 1. (για πράγμ.) αυτός που παρέχεται ως εγγύηση 2. φρ. «υπέγγυοι πρόσοδοι» πρόσοδοι που παραχωρούνται διά νόμου από το κράτος ως… …   Dictionary of Greek

  • υπεγγύηση — η, Ν εγγύηση που δίνεται για άλλη εγγύηση με σκοπό την μεγαλύτερη εξασφάλιση τού δανειστή, αλλ. μετεγγύηση. [ΕΤΥΜΟΛ. < υπ(ο) * + εγγύηση. Η λ., στον λόγιο τ. ὑπεγγύησις, μαρτυρείται από το 1889 στην εφημερίδα Εφημερίς] …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”